Thursday, January 28, 2016

aksidente

Check-up Time: 11:05pm

Pasado 11:30 ng gabi ng binabaybay ko ang kahabaan ng abenida ng Ayala dahil sa dulo noon ay sasakay ako ng bus patungo ng Bicutan.

May mga nakakasabay ako maglakad pero mangilan-ngilan at bilang lamang sa daliri ang mga nakakasalubong ko. Dahil maliwanag naman ang ilaw ng kalsada at ganun din ang mga ilaw ng sarado ng tindahan ay hindi nakakatakot maglakad sa daan.

Medyo may kalamigan ng ihip ng hangin dala na rin siguro ito ng hanging amihan. Dahil sa lamig na nararamdaman ko ay hindi ko rin magawang maglakad ng mabilis magpatakbo ng sasakyan.

Hindi ganun kadami ang mga nagdadaan na mga sasakyan sa kalye palibhasa karamihan ng mga tao sa naturang lugar ay nasa kanilang mga tahanan na at nagpapahinga kaya naman ang ibang mga sasakyan ay mabilis kung magpatakbo.

Sa hindi inaasahang pagkakataon ay naka saksi ako ng isang aksidente na lubha kong ikinabigla.

Tumatawid na sa kalye ang mag-i-ina ng biglang sinalubong sila ng bus. Ilang segundo akong natigil sa kinatatayuan ko dahil sa pagkabigla sa nasaksihan ko.

Hindi ko na namalayan na may mga butil na ng luha na pumatak sa mata ko. Marahil ay awa sa naging biktima.

Patakbo kong nilapitan ang mag-i-ina. Nakita ko ang ina na inaakay ang kanyang anak sa tabi ng kalsada. Medyo nanlalambot ako tuhod ko habang papalapit ako sa direksyon nila.

Hindi ko na napigil ang sarili ko na mangatal ang boses nang tanungin ang ina nila.

"Buhay pa po ba ang anak nyo?" tanong ko.

Tinitigan ako ng ina. Ang tanging nasabi nya lang ay......















 
Meow!





Patok na patok ang kwentong barbero na ito sa opisina. Pero sa hindi ko malamang dahilan bakit ang pusa ang naisip nilang imurder. Lolz.

Matagal tagal ng walang nag-a-add sa pahina ko at mas madami pang nag-unfollow. Pero dahil nga walang permanente sa mundo kung di pagbabago ay hindi ko din mapipilit ang tao na manatili at umalis subalit kung may aalis ay meron namang papalit. Sa aking gunita, eh mahigit kumulang isang taon na ng may huling nag-add sa walang ka-kwenta kwenta kong pahina pero, ngunit, subalit nais kong pasalamatan Si Otap ng Since 2011 at si Nyabach0i ng Mga Kwento Ni Nyabach0i sa pag add sa pahina ko.

Medyo nanginginig ang mga fats ko at lumusog lalo ang manboobs ko sa pag-follow nyo. Welcome sa Asylum ko. Naway maaliw kayo sa kung ano man ang mabasa nyo.

Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!

Friday, January 22, 2016

dobol pak!

Check-up Time: 12:13am

So ito na nga....

Unang Pak!

After ko makigulo sa fiesta na Sto. Nino sa probinsya ng tatay ko eh hagard na hagard naman ako sa pag-aayos ng thesis ko dahil kailangan namin mag defense agad agad.

Hindi pa nga nawawala ang saya ko nung kasama ko si Bashengay na mamasyal sa Hindang Cave and Wild monkeys eh nakikipagbuno naman ako sa mga estudyante ngayon para lang makuha na ang mga data na kailangan namin para sa data gathering.



Anyway, highway, Broadway, Norway, there's no other way... I did it myyyyyyyyyy way!!!!!!!

Lumusog nanaman ang chubby kong heart sa another nomination na nakuha ko kahit na hindi ito pang Grammy o pang Golden globe awards. Cheriz lang!

Tenchu veyi much Sir Jep ng KORTA BISTANG TIBOBOS at Anonymous Beki ng Mga Chika ni AnonymousBeki sa pag nominate sa akin as berzatale vlogah!!!



Hindi ko sher kung ito ang unang beses ko na makareceive ng award na ito pero kers lang naman.

Dahil dito obligado ako magshare ng pitong bagay na tungkol sa akin kaya ito sisimulan ko na sya...

1) Hindi ko kaya manood ng mga morbid na pelikula. Nanlalambot ako dahil pakiramdam ko at nararamdaman ng chubby but fragile kong katawan mga nararanasan ng mga biktima.

2) Simula ng maranasan ko maglakwatsa mag-isa ay nagtuloy-tuloy na ang pangangati ng talampakan ko. Kaya naman naglalaan talaga ako ng panahon para maglakwatsa.


3) Madaldal ako sa text, chat or any chat apps pero ubod ako ng tahimik sa personal. Totoo yun! Promise maging senador man si Alma Moreno.


4) Makulit akong tunay kaibigan o kakilala na matagal o madalas ko ng nakakasama pero mahirap para sa akin makipagkulitan sa tao na nakasama ko pa lang ng 1, 2 o 3 beses.


5) May 2 pa akong blog ngunit dahil sa sobrang busy ko sa trabaho at sa pag-aaral eh nahihirapan ako na i-update sila. Pero dahil sa malakas ang pakiramdam ko na matatapos ko na ang pag-aaral ko ay babalik din ako sa music room at ang pagiging eksplorador ko.



6) Appreciative ako sa mga tao na nagbibigay ng regalo sa akin. Gaya ng nasabi ko noon bihira ako makakuha ng regalo kaya para sa akin ang paglaanan ka ng panahon para isipan o hanapan ng regalo o bigyan ng kung ano nakakapagbigay ng pakiramdam sa akin na mahalaga ako para sa kanila.




7) Nag-aral ako ng Taekwondo noong elementary ako pero isang taon ko lang ginawa ang kalokohan na yun. Naawa ako sa sarili ko dahil pumapasok ako noon na may blackeye, may bali ang braso o masakit ang buong katawan. Nung hindi ko na matagalan ang mga pangyayaring ito hindi ko na inatim na magtagal pa ng isa pang taon.




Dahil po sa liit ng mundo ko sa pagbablog at ganun din ang karamihan sa mga tao na sumusubaybay ng pahinang ito ay tila yata nilisan na din ang pagsusulat ay nahihirapan ako mag-nominate sa kategoryang ito at kinalulungkot ko dahil hindi ko alam kung kanino ipapasa ang korona este ang award na ito. Gayun pa man para sa akin ay may kanya kanya tayong katangian para matawag na versatile na blogger.


------------------------


Pangalawang Pak!

Hey! 3 taon na din akong gumagawa ng walang kabuhay-buhay at walang kakwenta-kwentang mga kwento na kadalasan eh trip trip ko lang.

Sana ay sipagin pa ako na magsulat at umabot man lang kahit dekada lolz.


( credits to the owner of the pics)

Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!

Friday, January 15, 2016

4am

Check-up Time: 7:48pm

Hindi ko inaasahan ang pagbabago ng schedule ko sa trabaho dahil sa kailangan daw sa negosyo kaya naman na-move ang schedule ko ng alas-siete ng gabi hanggang alas-cuatro ng umaga.

Unang araw ng pagbabago ng schedule ko medyo hirap ako kasi medyo kakaunti pa lang ang sasakyan na bumabyahe. Idagdag mo pa ang mga lugar kung saan ka sasakay na mapapa-sign of the cross ka dahil sa sobrang nakakatakot dahil ubod ng dilim.






Nakakatakot na baka tabihan ka na lang ng kung sino at tutukan ng kung ano at magdeklara ng hold-up. O kaya naman ay bigla na lang lapitan ka ng isang manyakis at bigla ka na lang rape-in.... wait gusto ko yun! Charot lang! O kaya naman ay may magpakita sayo ng kakaibang nilalang na hindi na nabibilang sa mundo natin.

Scary di ba?

Medyo praning ako sa pangatlong bagay na binangit ko dahil ilang oras bago ako tumayo sa sakayan ng jeep papuntang Bicutan ay nakikipagkwentuhan pa ako ng nakakatakot na karanasan sa mga katrabaho ko.






Inabot ako ng halos 20 minuto sa pagaabang ng masasakyan dahil ang mga dumadaang jeep ay hindi dadaan ng DOST kaya naman ganun din katagal akong praning at kung ano ano ang iniisip.

Sa wakas nakakita din ako ng jeep may sign board na DOST Bicutan Halos mag twerk ako sa tuwa ng makasakay na ako ng jeep.

Dahil sa maaga pa halos 10 minuto lang eh narating na namin ang Bicutan. Hindi ko alam kung hindi lang din bet ni kuya driver na magsakay pa ng pasahero, kung natatae sya at nagmamadali pumarada o talagang tanggap nya ng maluwag sa puso nya na sobra pang aga kaya matumal pa ang pasahero.

Ayos na ayos! Isa na lang ang hinihintay ng tricycle at aalis na ito. Nag-abot muna ako ng bayad bago ako tuluyang umupo sa tricycle at matapos nun ay umarangkada na ang sasakyan namin. Nang mapadaan kami ng PUP-Taguig nagtanong ang driver ng tricycle kung may bababa daw ng PUP. Laking pagtataka ko dahil wala pa namang alas-sinco ng umaga pero nagtatanong na sya kung may bababa sa naturang unibersidad.



Gusto ko sana syang tanungin kung seryoso sya sa tanong nya pero nakita ko ang muka nya na medyo balisa. Medyo hindi ko gusto ang vibes na ito kaya nanahimik na lang ako. Ilang minuto pa ang nakalipas ay bumaba na din ako at naglakad papunta ng bahay amin.

Dahil nasa probinsya na ang tatay ko (taon taon sya umuuwi ng Leyte para sa fiesta ng Sto. Nino na patron din ng kanilang probinsya) kaya ako at ang kapatid ko lang ang nasa bahay. Sobrang vocal ako na merong entity sa bahay namin kaya naman sa mga naganap kanina ay aaminin ko na nilulukuban ako ng kaba at kaunting takot.

Pagpasok ko ng bahay ay nagsindi agad ako ng ilaw at sinalubong ako ng aso namin. Matapos kong ibaba ang bag ko ay hinubad ko na din ang sapatos at medyas na suot ko. Nagtungo ako ng kusina para uminom ng tubig.

Pagsindi ko ng ilaw ay....






























































































wala naman masyado bago sa kusina kaya okay lang. Pumunta ako sa ref para kumuha ng malamig na tubig ng biglang......
































































Nagulat ako at halos gusto ko sumigaw dahil sa.....











































































































































Natapakan ko ang tae ng aso ko...
Ang saklap! Nakakabadtrip!

Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!