Friday, May 30, 2014

usapang puso sa puso...

Check-up Time: 7:34pm

Kemeste ne? Heng tegel ke neng de keye nebebete neng mey pesebeg!!!

Amserey, medyo na heat stroke lang akey kaya pasensya na kayow sa pambungad kong bati sa inyo... Kamusta na talaga kayo???? I soooooo miss you guys! talaga!!... OA lang ahaha.

Kinaiinisan ko talaga ang magkaroon ng weekend shift dahil sa para sa akin ang lakas maka-anti social ng ganitong shedule sa work pero ano nga ba naman ang magagawa ng isang ordinaryong empleyado ng kell cenner na op layn kung isasampal sa fes mo ang pinirmahan mong kentrect ng nagsasabi na amendable ka sa shipting na sched? E di ba waley? So kibit balikat na lang akiz.

Henny waste, Isang bagong friend na medyo nakahulihan ko ng loob lately ang naka jamming ko sa shift that day. Ang friend na ito ay mas matured sa akin in the sense na sya at mommy of 4. Lahat ay edukado at edukada na may kanya kanya ng profession. Haba ng intro ko kay friend noh? Well you know naman me, makanash and all lolz.

So ito na nga. Sobrang dami ng pinagusapan namin hanggang sa mapagusapan namin ang pag-ibig. Sinabi nya kung halimbawang may mag-aalok sa kanya ulit ng kasal sa tingin nya  ay di na nya gagawin dahil sa nararamdaman nya na hindi ang pag-aasawa muli ang calling nya kundi ang tumulong sa mga elders dahil sa dati ay tumira sya sa kumbento (Si mommy friend ay divorce na kasama na ni Lord ang kayang dating partner however, ang lovelife nya ay blooming dahil meron syang kasintahan. Kantahan natin si mommy friend ng... check your hair... gandang palmolive! nyarots).

Dahil sa conversation na ito nasabi ko kay mommy friend na marahil ay naranasan na nya ang satisfaction of having a husband before kaya naman ngayon ay personal fulfillment na ang hinahanap nya at nasabi nya sa akin na natumbok ko ang gusto at nararamdaman nya.

And we talk about more under the sun while we are sipping a fresh shake in front of the beach and enjoying the summer breeze, Charot lang! nasa opisina kaya kami naguusap lolz.

Natanong nya ako kung ano ang view ko about falling out of love. Sabi ko kay mommy friend na natural ang feeling na parang nagiging sour ang nararamdaman mo sa taong pinili mo bilang partner mo pero hindi ibig sabihin na kapag naramdaman mo ito eh dapat ka ng sumuko at maghanap ng iba. Una sa lahat para ke-ano pang naging kayo kung hindi nyo paguusapan ang mga nararamdaman nyo sa isa't isa. Mas maganda nga na mapag-usapan nyo ito nang sa ganun ay makaisip kayo ng paraan kung paano nyo maibabalik ang tamis ng inyong samahan. Pangalawa at huli, kung talagang mahal mo ang partner mo kapag dumating na sa punto na umaasim na ang nararamdaman mo sa kanya dapat ay lagi mo iniisip kung ano nga ba ang mga dahilan kung bakit mo sya minahal, kung bakit mo sya pinili bilang partner mo. Kasi kung mare-realize mo ito pwede kasi na maalala mo na ang mga katangian nya, ang dahilan kung bakit mo sya minahal, dahil sa kanya mo nakita ang mga bagay na gusto mo sa isang kapareha.

Haba ng hanash!

Hanggang sa napunta kami sa isang topic na nauga ang lahat ng fats ko sa katawan. "Paano mag move on" ahaha.

Natawa sya sa way ng pag momove-on ko at sa punto de vista ng pagmo-move on lolz.

Ganito kasi yun, may pagkamasokista kasi akiz nung tinatry ko mag move on ahaha. Lahat ng lugar kung saan kami pumupunta, pinuntahan ko. Lahat ng mga ginagawa namin noon nung mag kasama pa kami, ginagawa ko. Kinakain ko ang mga pagkain na paborito namin. Pinapanood ang palabas na gusto namin. Pinapakinggan ko ang mga kanta na gusto nya. Bakit? Kasi naniniwala ako na kung kaya ko nang gawin at harapin ang lahat ng may kinalaman sa kanya ng hindi na ako nasasaktan o naaapektuhan ibig sabihin ay okay na ako at naka move-on na sa pain. Para syang sugat. Kapag alam mo na may sugat ka iiwasan mo na masaktan ang sugat mo kaya naman aalagaan mo ang sugat mo at iiwas sa dagdag na sakit. Pero kung sasanayin mo ang sugat mo na maexpose sa additional na sakit ay matututunan ng isip mo na iendure ang pain hanggang sa parang manhid ka na at balewala na sayo ang chever na ito. Medyo ganyan ang idolohiya ko.

O di ba nakakatawa naman talaga? Pero after nya tumawa sinabi nya na kahit na masokista ang aking paraan ng pagmo-move on eh may sense pa rin ito, dahil sa totoo naman talaga na kung kaya mo ng harapin ang mga bagay bagay tungkol sa inyo at sa nakaraan mong pag-ibig nangangahulugan ito na talagang malaya ka na sa pain na dulot past mo.

After a week, nagulat ako ng kausapin ako ulit ni mommy friend. Sinabi nya na sinubukan nya daw gawin ang paraan ko ng pag mo-move on. Nahirapan sya kasi naiiyak sya nung makita ang park at mga kalsada na dinadaanan nila ng kanyang nakaraang pag-ibig. Pero sinabi nya na  makukuha nya rin na magawa ang nagawa ko.

In fairness natuwa ako kay mommy friend kasi nagserve pa ako as inspiration para matulungan sya maka move on sa past nya at nakakatuwa naman na ngayon ay malapit nya na din magawa ang nagawa ko na.
O sya hanggang dito na lang ng ubod ng haba kong hanash, ate Charing, sana po ay kahit paano ay makapulot po kayo ng kung ano ano sa mga pinagsasabi ko... hanggang dito na lang....

Rix..

Para po manalo ng 500 load para sa episode na ito itext lamang ang sa tingin nyong title ng kwentong barbero na ito sa ganitong format:

psy <space> *title ng hanash* <space> *smiley* <space> *pangalan* <space> *smiley* <space> *edad* <space> *smiley* <space> *tirahan* <space> *smiley* <space> *prof of purchase* <space> *smiley* <space> *suking tindahan* <space> *smiley* <space> and send it to outer space.

Sana po ay manalo kayo... See you!!!!!!

Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!

Monday, May 26, 2014

Adventure sa Baler

Check-up Time: 5:20pm

Nasabi noon sa mga previous post ko, kung di ako nagkakamali eh February-ish or March-ish na balak  ko pumunta ng Baler.

3 years ago pa noong nagsabi ako na gusto ko pumunta doon pero ayaw ni Lord, sabi nya may tamang time with tamang people to go there, ganyan... Close kami di ba? Sa wakas ay nagkaroon na ng katuparan ang wish ko. Kararating lang namin ng Baguio eh inayos na namin ang magiging accomodation namin sa Baler at nag-try na kami magpareserve ng ticket sa Joy bus ng Genesis. Akala namin everything will be smooth... Yun ang akala namin ng bigla kami makatanggap ng email na fully booked na ang Joy bus. Hindi maari ito! Hindi pwedeng ma-postpone ang byahe namin kung hindi lalaslasin ko ang pulso ng kung sino man ang makatabi ko.... Charot!

Dahil sa ako ang taga-research nila ng mga lugar, byahe, things to go, things to check, thing to bring and so on eh naghanap na ako ng ibang alternative on how to get to Baler, at magugulat kayo kasi ang alternative na natuklasan ko ay...... "Dimensional Travelling" Chars!

Ito ang sabi ko sa kanila pwede, kami sumakay ng regular trip sa Genesis or magcu-cutting trip kami. Sasakay kami ng bus pa-Cabanatuan at from Cabanatuan Central Terminal eh sasakay kami ng either van or bus pwedeng aircon o ordinary.

Nalaman ko na papunta din pala si Glentot ng Wickedmouth ng araw na pupunta din kami kaso lang hapon pa sya ba-byahe at kami naman ay madaling araw. Nagtanong sya kung paano ang gagawin namin para makarating sa place. Sinabi ko sa kanya ang gagawin namin. Sasakay kami ng walis. Ching lang! Sinabi ko
na kung di kami makakaabot ng regular fare eh cutting trip ang gagawin namin.

At heto na nga, dumating ang oras ng rampage to the wonderful Baler. Pagdating namin ng terminal puno na daw ang bus wala kaming choice kundi ang pumunta sa kabilang bus station at bumyahe pa-Cabanatuan. Nakarating kami ng Cabanatuan ng hindi ko alam dahil orlok ako. For the first time sa byahe ko tulog ako ahaha. Medyo nagtagal lang kami nung nasa terminal na kami ng Cabanatuan. Punuan ang bus at pakyaw ang mga van. Tinataga kami ng mga barker ng van at pinaghintay kami ng matagal para sa padating na daw na van. Hindi nila sinabi na may mga nagaabang pala na bus sa likod ng parang di ko sure kung mall ba yun, hindi kasi tapos ang gusali na yun. Kahit na kinontrata kami ni kuya ay dineadma na namin sya at sumakay na kami ng bus.

 

Isa sa mga naenjoy ko sa byahe namin dito ay ang discount ko bilang isang estudyante habang ang pamasahe nila ay 200+ ako naman ay 100+ lang. Yeh! Lelz. Akala ko ilang sandali na lang eh makakarating na kami doon yun pala ilang oras pa ahaha. Literal na butasan ng upuan ang byahe sa Baler nyahaha.

Nakarating kami ng Baler ng pasado alas-nueve ng umaga. Pagsakay namin sa tricycle para dalhin kami sa accomodation namin eh kinontrata na din kami ni kuya tricycle driver at sinabi nya na kung gusto daw namin na sya na ang mag service sa amin... ay parang ang panget pakinggan baguhin ko nga lolz. Sabi ni kuya eh pwede namin i-rent ang tricycle nya para ilibot kami sa mga lugar na pinupuntahan ng mga dayo sa Baler. Sabi nya normally eh 800 pesos for 2 person lang ang binibigay na offer ng mga taga-doon pero sa amin daw 800 pesos for 4 person na daw... Hindi ko alam kung ineechus kami ni kuya ng mga oras na yun pero since yun naman talaga ang plano namin go for gold na kami.



Sabi namin kay kuya sobrang sandali lang magpapalit lang kami ng damit yung comfortable para naman maenjoy ang pamamasyal namin. Sabi ko pa naman 10  minutes lang inabot kami ng 20 minutes pero mabait si kuya. Kahit kantiin mo di gumaganti, kems lang.

Nakiusap kami kay kuya na idaan muna kami sa Gerry Shan's para kumain dahil nangangatog na kami sa gutom. Ang Gerry Shan's ay eat all you can na... hmmm well ang ambiance nya ay more of eatery kaya di ko masabi na restaurant pero wag mo maliitin ang lugar na ito dahil sa halagang 199 eh aalis ka ng busog dahil sa sarap ng mga pagkain nila na lutong bahay.




Umalis kami ng Gerry Shan ng hindi ko alam kung paano ako uupo sa tricycle sa sobrang busog ko. Buti na lang smooth ang daan na tinatahak namin ng biglang...... Tententenen... Papunta na kami ng Mother Falls napraning ako ng ang daanan namin ay sobrang mabato kaya alam mo yung pakiramdam na busog ka at aalog-alog ang sinasakyan mo dahil sa ganito ka rough ang road...



Sa totoo lang pakiramdam ko talaga ay any moment ma-eerna ako ahahaha pasintabi sa mga kumakain. Yan po kasi talaga ang pakiramdam ko. Susko buti na lang at nakayanan ko hanggang doon sa simula ng trail paakyat ng Mother Falls.

Mainit ang panahon kaya naman ng makakita ako ng tubig eh kahit na may daanan para di ka mabasa ng tubig ay hindi ko dinaanan yun mas pinili namin ng mga kasama ko na lumusong sa stream. Ubod ng lamig ng tubig nakakaginhawa ng pakiramdam.



Halos isang oras ang lalakarin mo paakyat ng Mother Falls pero kahit mahaba ang trail eh madami kang pwedeng makausap, makasabay, umispot ng inspiration (sa akin talaga nanggaling ito lolz), at sobrang dami mong mapapansin.





Nang makarating kami sa falls eh tumawid kami sa kabilang pampang para masaksihan ang ganda at majestic na scene. Nganga kami sa nakita namin dahil sa sobrang daming inspiration na naliligo... este dahil sa ganda ng falls. Sobrang lamig dito ang iisa ang sinasabi ng mga naliligo.... "Ang lamig ng tubig". Sinamantala na namin ang pagkakataon na maenjoy ang lugar na yun after a few pictures eh nag decide na kami na pumunta sa ibang lugar.

Ang sunod na pinuntahan namin ay ang Millennium Tree. Akala ko ito ay sobrang massive na park pero ang Millennium Tree pala ay isang matayog at matatag na puno na nakatirik sa lugar na nasasakupan ng isang promenenteng pamilya sa lugar. Napakataas at nakakamangha ang puno. Kapag nakapasok ka sa loob eh magugulat ka dahil ang kinatatayuan mo ay ang ugat ng napakalaking puno ng Balete. Ibang klase ang lugar dahil sa sila ay may wifi hotspot kaya kapag kuha mo ng picture pwede mo na agad i-upload at i-share sa kahit anong porn site... este, social networking site pala lolz.


So ito na nga nakakatuwa pa ang mga nagaassist doon dahil sa may nakuha pang trick ang mga kasama ko... Ang kumuha ng panoramic style gamit ang mga cellphone nila lolz.



Umakyat kami ng isa kong kasama sa mga ugat nito at nag pakuha kami ng picture ito ang isang bagay na talagang ineffortant ko, kasi naman once in a life time lang ito lolz.




After namin sa Millennium Tree ay hinatid naman kami ni kuya sa Museo de Baler dahil sa alas-quatro na ng hapon sinabi ni kuya na yun muna ang pupuntahan namin dahil baka hindi na namin abutan na buhay ang nagbabantay doon. Charot lang. Baka di na kasi namin abutan ng bukas yun, so rush agad kami sa Museo.




Nasa labas palang kami more picture taking na kami hanggang sa nag-abot kami ng donation to preserve and maintain the place at nag libot na kami. Dito ko nakita na sinusubukan pala ng lugar na ito na i-retrieve ang mga artifacts noong gallon trade. Nakalagay din dito ang mga bagay at mga props na ginamit sa pelikulang "Baler". Nasalabas ng Museo ang naging bahay ni Manuel Quezon at ang vintage na sasakyan na ito..





After namin na ikutin ang Museo ay nag pahatid na kami kay kuya sa next destination namin, sa Ermita Hills. Hindi pa man kami nakakasampa sa daan paakyat ng Ermita hills eh naamoy ko na ang scent ng dagat at nakakita na ako ng mga bakawan kaya naman kinunfirm ko kay kuya kung malapit ba kami sa dagat. Di nga ako nag kamali hanggang sa nakaakyat na kami ng Ermita hills. Wala kaming nagawa kundi mag emote sa sobrang ganda ng nasaksihan namin. Alam mo yung sa sobrang wala kang masabi sa sobrang ganda ng lugar eh parang gusto mo magalay ng buhay na tao sa dagat. Charut lang po!!! ahaha.




Hindi namin alam kung ano ang magandang word na gagamitin namin nung nakita namin ang scene na ito ang tanging nasabi lang namin ay "gusto ko ng picture sa spot na ito".




After namin samsamin ang ganda ng lugar at langhapin ang sobrang sariwang hanging na parang wala na kaming gusto itira sa mga tao sa tabi namin ay pumunta naman kami sa baba upang mag pakuha nga family photo kasama ang mga statue na ito. Ang siste ito daw ay rebulto ng mga tao na nakaligtas noong nagkaroon ng tsunami sa Baler noong 27th ng December 1735.


After namin makipag kiskisang siko sa kanila eh rush na kami sa Diguisit Rock Formation na last destination namin ng pamamasyal. On our way eh nakakita kami ng mga sambayanan na nagkakaroong komusyon nasa Diguisit falls na pala kami gusto pa sana namin umakyat sa taas nito pero sa totoo lang wala na kami chakra. Naubos nung na engkwentro namin ang Akatsuki sa daan. Charut!

Medyo pagod na kami at nire-reserve na namin ang aming natitirang kapangyarihan para sa Diguisit rock formation lolz. Tutal kahit nasa baba ka lang eh tanaw mo ang ganda ng falls at maeenjoy mo ang malamig na tubig nito malapit sa kalsada. Bukod sa Diguisit Falls ay may isa pang maliit na falls kaming nadaanan ang tubig na dumadaloy dito ay derederecho sa kalsada. Nakarating kami ng Cobra Reef ng di namin na malayan sa totoo lang hindi na kami nakatawid sa kabilang pampang dahil sa pare-pareho ng masakit ang talampakan namin nung akyatin namin ang Mother Falls kaya ang sinabi na lang namin ay dapat ma-achive namin ang Diguisit Rock Chever na hindi naman kami nag-failed dahil sa pagbaba namin ng tricycle eh agad kami nag takbuhan at ang sigawan ng "Habulin mo ako!!!" lolz lang.

panoramic view ng Diguisit Beach





Syempre lusong agad agad kami sa dagat nung makarating kami sa mga bato batong part picture picture na kahit pawala na ang araw, deadma lolz. Matapos namin enjoyin ang lugar eh nagpahatid na kami kay kuya driver sa aming Inn para makapaligo at makapag gayak para makapunta na sa kakainan namin.



Ang dinner namin sa Bayler's Inn ay epik failed. Hindi sila katulad ng ibang resto na kung ilan ang may order ang partikular na putahe eh sabay sabay iluluto para mai-serve nila ang lahat ng order ng guest nila ng paunti-unti. Ang siste sa kanila eh per table ang pagluluto ng pagkain kaya naman malilipasan ka ng gustom sa kanila. Inabot ng lagpas isang oras kami naghintay para sa pagkain namin. Dumating kami doon mga 12 minutes bago mag 8pm at nakapag simula na kaming kumain ng past 9pm na. Kinain na ng mga large intestine namin ang mga small intestine na literal, ni hindi na nga namin nakuha pang kuhaan ng litrato ang kinain namin. Sabi ng mga kasama ko medyo failed ang adobong pusit sa gata nila at aligue rice. Pansit ang inorder ko at ubod ng alat, patunay na walang shortage ng asin sa lugar. Pizza lang ata nila ang medyo naapreciate namin.

After kumain eh naglakad lakad kami sa shore para makita namin kung ano ang dapat i-expect bukas since bukas kami magsu-surf. Pagdating namin ng Inn, bagsakan kami sa sobrang pagod. Ni hindi ko namalayan na kinuha na ng mga fairy ang ulirat ng katawang chubby ko.

Ang room namin na good for 10 pero 4 lang kami lolz
So lets fast forward. 6am naalimpungatan ako nagpe-prepare na ang kasama ko para sa activity namin that morning. Hinintay ko lang sya matapos at sumunod na ako hanggang sa nagsikilos na nga kami lahat. Walang puknat ang lagay namin ang SPF1000 na sunblock at sunscreen. ching lang! Syempre we need protection pa rin para sa harmful sun rays. kemeh!

So ito na bago kami dumerecho ng Sabang hanap muna kami ng pwede kainan ng very light lang para di nangangatog ang mga binti namin pagnaka-apak na kami sa surf board. After kumain takbo, talon, tili na kami sa Sabang. Scout muna kami kung saan pwede magrent. In demand ang activity kasi yung iba eh kailangan namin maghintay ng 1-2 hours para lang makaeksena pero lucky pa rin kami kasi may nakita kami na surf rental na sabak agad kami pagbayad.



Eto na! binigyan na kami ng tig-iisang board at trainer. Si kuya Clifford ang na-assign na mag turo sa akin. Turo-turo muna ng basic nung medyo nakuha ko na time to put the theory into reality (artihan ko ang english lolz). Ilang try pa lang eh wipe out ako lagi pero inoobserve ko kung saan ako nagkakamali sa bawat wipe outs ko. nalaman ko na kaya di ako umuusad eh lahat ng timbang ko eh nilalagay ko sa likod na parte ng board kaya naman lumulubog agad ako. Isa pa kapag tumayo ako sa board lagi akong nasa likod na parte which is dapat ay nasa medyo gitnang part ako para naman balanse ang distribution ng timbang at smooth ang pag-surf ko. Nagawa ko rin sya after several wipe outs. I managed to surf 17 times at nagawa ko ito smoothly hanggang sa shore, sobrang sarap. Its an achivement for me dahil i learned a new sport/thing at naaadik ako ahaha. Ibang experience ang mag-surf. Napakasarap sa pakiramdam. Kailangan ko nga lang medyo magbawas pa ng timbang para kahit hindi ganun kalaki ang waves eh kaya pa rin ako nito.

Panoramic view of Sabang Beach
  
Ako at si kuya Clifford
Ang mga beach bunnies na kasama ko, Si Kamae holding the white surf board and
Sheena with the pink surf board. Di sumama si Erin sa amin, taga picture sya.
Tinuturuan na ako ng technique how to ride the surf board... Excited na ako...


Naghihintay na kami ng waves nito. from Right to left - Sheen, Ako and Kams


Nauna kami ni Kams na makapag Surf pero nagkabanggaan kami bago dumating sa shore
Finally I did it. Hindi nga lang malapit ang kuha. Wala kaming camera na pwede sa tubig
This time di na kami nagbangaan ni Kams, Sheen is waiting for the wave of her life *winx*
and Im riding solo...
Solo again...

And I'm riding so smooth...



Sheena was able to make it din.... Habang si Erin.... Ayan nag pacute lang sa shore...


I'm thinking of going back here...

After namin i-enjoy ang mag-surf bumalik na kami sa Inn para maghanda umuwi. Ang Baler ay isang maliit na bayan pero mayaman sa magagandang tanawin. Kung hindi ka nature lover hindi mo maeenjoy ang Baler. Pero kung ikaw ay tao na close to nature sobra mong maeenjoy ang Baler. Mukha ngang babalik ang tropa namin dito kahit pa sabi ni Glentot na ang byahe pa Baler ay nightmare.

Hanggang sa muli mga ka-talk ko *winx*

Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!

Friday, May 23, 2014

Naenjoy ko ang summer dahil...

Check-up Time: 7:14pm

I enjoy this summer because...

1) Ito ang pinaka-busy kong summer pero bagama't busy ako eh naenjoy ko ang pagiging productive ko.

2) Unang beses ko sa buhay estudyante ko ang mag-summer class para makahabol sa mga subject so. Kanina ay finals namin at confident ako na pasado na ako sa subject na ito.

3) Hindi ko alam na makakaya ko ang subject na Chemistry dahil sa noong highschool ako isa akong epik fail sa subject na ito. Ngayon ay mas naintindihan ko ang subject na ito at sa unang pagkakataon ay nagagawa ko mag compute ng formula mass at molecular mass kunin ang percentage nila at gumawa ng covalent at ionic bonding na dati ay hindi ko maintindihan.

4) Nakapagpa-evaluate na ako at ngayon ay 3rd year na ako next sem although naiwan ko pa ang physics, rhetoric at trigonometry. Ok na sana ang rhetric eme eme lang ang gagawin ko pero yung dalawang math... baka matibag ang utak ko dito lolz.

5) Nakabalik ulit ako ng Baguio at natupad ko ang pangako ko sa sarili ko last year na babalik ako dito. Ngayon palano ko ang pumunta ng Sagada o Mt. Pulag.

6) Finally napadpad na din ako sa Baler (sinusulat ko na ang draft ng byahe namin sa Baler, baka next post ko ay iyon na ang ipost ko).

7) Enjoy an enjoy ako sa mga kawork ko na nakakasama ko magtravel. Kahit ano ang mga level namin sa work, lahat yun ay hindi namin dinadala kapag magkasama kami sa labas ng opisina at nageenjoy sa aming paggagala.

8) Mukang madadagdagan ang mga plano kong travel lets see kung magmamaterialize sya.

Yan ang mga dahilan kung bakit ang summer ng 2014 ang isa sa pinaka-productive at pinaka masayang kong summer ng buhay ko..

O sana samahan nyo ako next time para naman malaman nyo ang adventure na ginawa namin sa probinsya ng Aurora....

Bago ko tapusin ang entry na ito ay nais ko pasalamatan ng bonggang bongga si Rolf ng Jokenalismo Salamat po sir.

Nakakatuwa na makakita ng mga bagong sibol na blogero sa sphere sana po ay maging isang prominenteng pahina ang blog nyo..


Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!

Monday, May 19, 2014

2nd timer, Baguio Again! (Pt. 3)

Check-up Time: 8:00pm (16-May-2014)

3rd day, maaga kami nagising dahil sabi ko sa kanila last adventure na ito kaya naman dapat sulitin na namin ang mga dapat puntahan,

Hindi namin alam kung aabot kami sa oras para magcheck in kaya naman nakiusap kami sa front desk na iiwan na lang namin ang gamit namin sa kanila if ever na maaga pa kami nakabalik mageextend kami pero kapag lumagpas kami sa deadline eh autocheck out na.

After namin mag-gayak at naghanap na kami ng masasakyan papunta ng Lourdes Groto. Excited ako sa mga magiging reaksyon ng mga kasama ko sa gagawin namin doon. 2 sa mga kasama ko ang di pa nakarating doon at nganga sila ng makarating kami sa lugar. Hindi na sumama ang isa namin kasama dahil sa nakapunta na daw sya sa tuktok nito. kaya sabi ko na lang sa ibang aakyat na ikondisyon muna nila ang mga sarili nila. Nagsimula ako matawa sa kanila ng very hash ng marinig ko na hinihingal sila sa pagakyat eh nasa pangalawang level pa lang kami.











Derederecho na ako since alam ko na kung ano ieexpect ko doon. Nung nasataas na kami konting mass selfie lang, sabi ko sa kanila bababa ako kasi sasabihan ko yung kasama ko na ime-meet namin sila sa kabilang gate dahil doon naman ang way papuntang Diplomat Hotel.

After namin magkita sa waiting shed ang gate. nagsimula na kami sa aming journey. Bakit journey? ahaha nilakad namin pataas sa matarik na lugar ang diplomat. Sabi ko sa kanila malapit lang laylay na ang nila nila hanggang sa tuhod sa pagod. Kung tutuosin namain hindi sya dapat nakakapagod kung hindi pataas ang lalakarin mo.

Ako ang naunang nakarating sa kanila sa Diplomat. Malamig sa lugar dahil sa mataas na bahagi ito ng lugar kaya naman dama mo agad ang hangin plus mapuno pa sa bukana ng hotel. Pagkarating nila napossess ako... Keme lang! Sabay sabay na kami naglakad papunta ng pinto. Halata sa lugar na ito na niluma na sya ng panahod dahil sa mga lamat ng pader. Nagpunta kami sa fountain kembot. Hindi ko sinabi sa mga kasama ko na ayon sa mga chismis na nakalap ko 24 oras eh dito madalas tumambay ang mga spirits para pagchismisan ang mga bisita nila. Pero nagreklamo ang 2 kasama namin na ang bigat daw sa dibdib ng lugar kung nasaan kami. Deads lang ako, Lapit ako sa kasama ko na open ang 3rd eye, kinukulit ko sya habang nakangiti at tinatanong ko sya ng... "do you see dead people?" lolz. Sabi nya madami daw kaso parang ang siste eh may mga alala ang lugar na yun kaya naman doon nila bet tumambay para magkape chars. So keri lang lang naman pala. Eh di picture picture na.













Pero mukang ayaw nila na kumukuha kami ng picture kasi nung lumabas kami sa likod ng hotel dahil parang maganda din magpicturan hala ka!! lahat ng nyelpon namin, ang tab at itouch ay hindi nag oopen ang camera. Walang halong keme ito. Dito na kami kinilabutan kasi kanina lang nagagamit namin ang cp namin pero all of a sudden eh nagattitude. Tanging ang kasama lang namin na open ang 3rd eye ang gumagana ang cp. May favoritism? so ang siste binigay namin sa kanya lahat ng gadyet namin at sya taga kuha namin ng picture. Pero hindi na kami nagtagal kasi dahil sa nagyari eh medyo natakot na ang mga kasama ko kaya nagyaya na sila na pumunta sa susunod namin pupuntahan.








Ito lang ang nakuha namin para sa kailangan namin na materyal sa lugar na iyon..

 



After the freaky encounter out next stop.... stop and shop! charlie! Tam-awan village. Wala pang 30 minutes buhat ng kami ay makasakay ng karwahe namin ay narating na namin ang piging. Kems! Pagdating namin sa lugar sinabi ko na sakanila ang mga gagawin at mga dapat iexpect so very harsh na kayatan ito ng mini mawnteyn.



Niloloko nila ako na pwede na daw ako tour guide, kasi yung mga bahay bahay keme doon at mga arts mega explain ako kung para saan, tinanong nila ako bat ko alam. Ang sabi ko lang sa kanila binasa ko yung nung unang punta ko sa place ahaha. 





Ito lang ang naachive namin na pictorial na gagamitin namin sa materyals namin... pwede na ito.



Nung naglalakad na kami papuntang sky garden kung saan mo makikita ang observatory at ang sun set sa Baguio may family na confuse kung ano meron sa trail at saan dadaan. Sinabi ko sa kanila ang alam ko... Si kuya bigla ako pinauna susundan na lang daw kami lolz.

After few picture picture eh nakita ko na ang mga mata ng mga kasama ko na nagt-twinkle na kasi ang susunod na pupuntahan namin ay ang strawberry farm. Gusto ko pa sana magstay ng kaunti doon kasi naaliw ako kay kuya tour guide na ito ma-chika kasi masyado lalo sa mga foringers ahaha.




Iba ang ruta ng dinaanan namin ng papunta na kami sa strawberry farm pero ok lang dahil nakita ko ang sundo na distination namin after ng strawberry farm.... ang final distination (knock on wood) CHAROT LANG po yun...

Pagdating namin doon hindi pa man nakakapaglakad ang mga kasama ko sa taniman ko ng letsugas, carrots, sibuyaw, broccoli, at kung ano anong gulay eh nagpauto na agad sila sa tindero ng strawberry ice cream so wala ako choice... join the club ako ahahaha.











Ito na oras na para tignan kung sino sa mga kasama ko ang pwede ko ipaiwan sa aking malawak na lupain para maging alipin lolz. Nagpasya lang sila na mag-excape na nung napansin na nilang nasunog na ang mga balat nila nyahaha.

Sunod na pupuntahan namin ay ang Benguet State University para bumili ng frozen Ube Jam. Masarap ang ube jam ng Good Shepheard pero gusto ko matikamn ito para malaman kung ano ang pagkakaiba nila. If gusto mo ng ube jam na medyo buterry ang flavor dito ka sumadya. Ang mga products na binibili sa BSU ay sila mismo ang nagtanim, nag-ani, sa kanila dumaan ang proseso ng paggawa ng produkto, sila ang nag pacheck sa DTI representative (charot!) at kaya sya frozen kasi sobrang less ng preservatives ng jam nila.. Less preservatives means more healthier... More healthier, means longger life... dami kuda ahahaha.





So ito na nga habang bitbit namin ang mga pinamili namin ay nagpunta na kami sa last spot sa Benguet sa Bell Temple. Sobrang laki ng place ay hindi pala sobrang taas... ay ano nga ba? kasi ganito yun... Malaki ang lugar tapo paakyat sya sooooooo... kayo na mag isip hihi.

Unang lugar na makikita mo ay isang temple kung saan taimtim na nagdadasal at nagtutusok ng ensenso ang mga instik. Kahit na may dugong instik ako never pa ako nakapunta sa lugar na ganito at hindi ko alam kung ano meron dahil nga 2 years ago ko lang nakenferm ito at hindi naman pinapractise nga tatay ko yan ahaha.
So pumasok na din ako at para naman kahit paano eh malaman ko kung ano ang meron sa dalanginan nila. Maganda ang lugar kaso lang hindi ka pwede kumuha ng litrato. Sagrado kasi sa kanila ito kaya hindi nila pinapayagan kumuha ng picpaks.












Akayat akyat kami at may mga budha kami nakita ay mga kumapre nila Mao Tse Tong doon... Charot! bukod sa tahimik ang lugar na ito ay makikita mo din ang busy life ng Benguet.




Pagkababa namin nagpahinga lang kami ng kaunti bago kami sumakay ng taxi papuntang hotel. Sabi ko may nakita kong instik na natatai-chi sa taas sabi nila wala sila nakita eh meron naman talaga ako nakita eh ito oh....
































Nyahahahahahaha.

Pagbalik namin ng hotel nagrest lang kami ng kaunti tapos nagkayayaan kami na tumambay sa mall na walang aircon... sa SM Baguio ahaha. Tinignan namin ang buong paligid ng Baguio habang lumulubog ang araw. Ilang minuto pa ay naglakad na kami papuntang Terminal ng bus pauwi ng manila.

Pasensya na nahuli ang pagpo-post ko nito. Kasi naman nasa Baler ako at nakikipag harutan sa surf board. Syempre alam nyo na after ng Baguio eh Baler naman ang hanash ko ehehe.


Be funny, so everyone is happy... Have a PsychoRix day!!!!