kita kita sa finals

Check-up Time: Tuesday, 5:47am



Ipinatawag ko kayong lahat dahil may gusto akong ikumpisal, Nitong mga nakaraang araw sa loob lamang mga maikling panahon ay maraming naganap sa akin.... (sariling version ng himala? lolz)


Sa totoo lang po hindi ito epekto ng ubo't at sipon ko ngayon, yep kahit nahihirapan ako sa sitwasyon ko ngayon I'm proud of it kasi pinaghirapan ko ito lolz.


Kidding aside by side by side by side, this is Pinoy Pop Chuperstar!!!! Charoz!

Matagal ko na din naman na balak na isara ang pahina na ito ngunit marami ang pumigil. Ang iba, sinabi na hayaan ko na lang na bukas ang pahinang ito, ang ilan naman ay pinayuhan ako na huwag huminto habang ramdam ko ang mainit pa sa bagong lutong bulalo ang suporta nila sa akin na magpatuloy sa kalokohan ko at pang-uurat ko sa inyo sa pamamagitan ng pag-update ng page ko... Pahinga lang daw ang kailangan ko. Ang sabi ng ilan, "once a blogger is always a blogger" naniniwala naman ako kaya nga bumalik balik ako.

Nitong mga nakaraang buwan nga mas naging madalas ang pagpapaskil ko ng walang mga kasusta-sustansya, walang kapararakan, walang ka kwenta-kwenta, walang kalatoy-latoy at walang kabuhay buhay na mga entry na wala namang social and political relevance. Bagaman may mga pumapatol, naaaliw at natutuwa sa mga mangilan-ngilan kong mga paskil eh hindi nyo lang po alam kung gaano nito ginawang chubby ang puso ko tuwing umiinom kayo ng alak… habang hinihitit nyo ang sigarilyo nyo at habang nilulustay nyo ang perang pinapadala ko! Sana maisip nyo rin kung ilang pagkain ang tiniis kong hindi kainin para lang makapagpadala ako ng malaking pera rito, Direk cut po.... Hindi na po ito kasama sa lines ko... Ano po ba kayo? Nagbblog po ako, mamaya na yang shoting Direct ok?... Manang, yung vitamins ni Christian ok? Ateh Vi? Charut lang.... Sa totoo lang ay  lubos ang pagpapasalamat ng katawang lupa ko sa lahat ng magagandang bagay na sinabi nyo sa pahinang ito at sa akin...

Napapadalas na ang "Me Time" ko pero kahit ganun, eh saglit lang din naiibsan ang stress na nararamdaman ko. Sobra ang pagod ko sa trabaho, tapos lagari din ang schedule ko sa school at sa hindi inaasahang pagkakataon ay may naganap pa na lalong nagpabago ng takbo ng buhay ni Rixophrenic. Ito ang dahilan kung bakit nagdesisyon ako na magpahinga muna sa pagsusulat.

Kailangan ko mag concentrate sa bagay na gagawin ko upang maka-cope up agad sa pagbabago ng buhay ko. Isa pa, mukhang mas mahabang pahinga ang kailangan ko dahil sa hindi nagkakasya ang katawan ko sa short time na aliw pahinga kaya naman mukhang kailangan ko mag pahinga ng mahaba... Pupunta muna ako sa isang lugar kung saan eh tahimik kong magagawa ang bagay na kailangan kong gawin... sa kubeta...

Tama ang sabi ng ibang manunulat sa mundo ng blogspero, kapag nakapagpahinga ka ng matagal ay medyo mahirap bumalik, kung dumating man ang panahon na handa ka ng bumalik ay hindi mo rin alam kung may mga babalikan ka pa nga, gayun pa man ang sabi ko lang sa sarili ko ay "kung talagang gusto ng mga mambabasa ang gawa ko, kahit anong mangyayari sa akin ay babalik pa rin ang mga taong natuwa at naaliw sa akin" sa ngayon ang bagay na lang na yan ang aking pinanghahawakan... kung dumating man ang oras na nararamdaman ko na talagang wala na akong balikan, eh ayos lang naman din sa akin. Hindi naman ako sikat sa larangan na ito kaya hindi ako dapat mag expect ang sobra sobra.

Ang halos magdadalawang taon ko na pagbabahagi ng karanasan ganun din ang magbahagi ng tuwa at saya sa mga naaliw, natuwa at naging masaya sa pahina ko ay sapat ng karanasan bilang isang bloggero. Sobra sobra na ang kaligayahan ko na malaman na may mangilan ngilan na natuwa sa kalokohan ko. Hindi ako mag-papaalam, hindi ko kakandado ang pintuan ng asylum ko... sisilip-silipin ko pa rin ito. Kapag nagkaroon ng kaunting oras eh baka iupdate ko naman ang pahina na ito. Baka magrepost din ako ng mga dati ko ng mga entry, basta bahala na. One thing is for sure... I will never give up my asylum.

Sa ngayon mas madalas siguro ako na makakapag-update ng mga nangyayari sa akin sa FB, Twitter at Instagram. Sa mga kaibigan ko na sa mga nasabing social media keme, update update po tayo dun lang po ako may time pansamantagal.

See you when I see you mga kaibigan, pasyente, kapatid sa panulat, at mga parokyano, kapuso, kapamilya, kabarkada, kaque, kaberks, ka-ututang dila. Isipin nyo na lang po, tayo tayo pa rin ang magkikita sa finals lolz.

Hanggang sa muli....

Tandaan, sa panahon ng kalungkutan: Pa-check up ka sa adik para lumabas ang saltik.

God Bless